Οι σκληρομετρήσεις στο πεδίο πραγματοποιούνται από ειδικά φορητά όργανα με διάφορες αρχές λειτουργίας. Οι δύο συχνότερα χρησιμοποιούμενες είναι αυτή της αναπήδησης και αυτή των υπερήχων (Ultrasonic Contact Impedance – UCI).

Η τεχνική της αναπήδησης βασίζεται στη μέτρηση των ταχυτήτων πτώσης και αναπήδησης μιας μικρής διαμέτρου μπάλας η οποία προσκρούει στο δοκίμιο. Η μέθοδος αποκαλείται επίσης μέθοδος Leeb και εφαρμόζεται βάσει του ASTM A956.

Η μέθοδος των υπερήχων βασίζεται στη μεταβολή της υπερηχητικής συχνότητας συντονισμού προερχόμενη από την επαφή ενός αδαμάντινου διεισδυτή Vickers που βρίσκεται στο άκρο του αισθητήρα και του εξεταζόμενου υλικού. Η μεταβολή συχνότητας προκαλείται από την επιπρόσθετη μάζα στο άκρο του αισθητήρα κατά τη διάρκεια της επαφής με το εξεταζόμενο υλικό. Η μεταβολή συχνότητας είναι ανάλογη της επιφάνειας επαφής και παράγεται από τον αδαμάντινο αισθητήρα Vickers.

Ένας οδηγός για την καταλληλότητα των δύο μεθόδων φορητής σκληρομέτρησης.